Het is (vaak) niet bekend op welke wijze
meerdere middelen in één tablet, korrel of druppel kunnen uitwerken. Dit is wel
het geval bij een enkelvoudig middel. In het kader van de klassieke homeopathie
kiest men om die reden voor het gebruik van enkelvoudige middelen, zonder een
bijsluiter en in dit verband met de veelvuldige indicatie. Dat is geheel anders
bij de zogeheten ‘complex homeopathie’, waarbij gebruik wordt gemaakt van
meervoudige middelen, oftewel complexmiddelen. Deze kunnen een vertekend beeld
geven en werpen op de lange duur geen vruchten af. Neemt men een homeopathisch
middel voor de lever of een middel voor het hart en ook nog een middel voor de
bijholtes, dan is dat geen echte homeopathie maar een gewone
symptoombestrijding. Op zichzelf kan dat best goed zijn als deze middelen maar
niet langdurig ingenomen worden, omdat deze de echte homeopathie simpelweg niet
vervangen kunnen.
Complexhomeopathie voegde eertijds bij de
verpakking wel een bijsluiter toe. Dit is vrij algemeen bekend en wordt door de
commercie graag toegepast. De klassieke homeopathie kende nooit bijsluiters voor
een indicatie. Wil men hier meer van weten dan staat de weg vrij zich daarin te
verdiepen. Hahnemann, de ‘vader der homeopathie’ zegt in zijn homeopathisch
wetboek, nummer 273-274, dat meerdere middelen in een tablet, korrel of
druppel, een klinische benadering is en feitelijk geen echte homeopathie is.
Als zodanig wees hij dergelijke combinaties onmiddellijk van de hand. Men weet
niet precies, op welke wijze een aantal middelen, allemaal samengeperst in een
tabletje kan uitwerken. Dat weet men wel bij een enkelvoudig middel. Bovendien
moet de homeopaat ervoor waken, dat de behandelde het middel niet lang inneemt.
Het is slechts wachten op een reactie.