In zeer veel opzichten is homeopathie te
verkiezen boven de ´niet-natuurlijke geneeskunst´. Door de wijze
van benadering en heelkunst wordt direct het
geestelijke dat aan de psyche verwant is, naar de ziel toegevoerd. Wanneer van
de ziel zelf iets verloren is gegaan of verzwakt is door iets, wat ze van
buitenaf (uit de materie) heeft afgenomen, wordt de ziel arts van haar eigen
lichaam. Er zijn twee soorten van homeopathie:
-1-
Een speciaal soort waarvan het resultaat uiteraard
meer onzeker is, aangezien zelfs een nog zo bekwame arts steeds met onzekerheid
herkennen kan welke delen van de psyche (ziel) verzwakt zijn. De arts kan
daardoor dan ook het juiste psychespecificum niet toepassen. Maar een in de
geest wedergeboren geest (een arts, die verbonden is met het
geestelijke), kan dat echter wel. Voor een nog niet volledig getransformeerde
arts is dit moeilijk of geheel niet mogelijk, al is deze verstandelijk nog zo
bekwaam.
-2-
Bij homeopathische middelen, die door de zon bestraald zijn kan echter geen
enkele arts falen, wanneer hij maar enigszins bekwaam is. Deze manier is of zou
meer dan voldoende zijn, als de mensen die levenswijze zouden volgen, die door
de vroegere mensen getrouw in acht werd genomen.
Bij de
niet-natuurlijke vorm van geneeskunde wordt het lichaam gedwongen tevoren
‘arts’ van haar eigen ziel te worden en daarmee arts van zijn eigen
lichaam. Als de ziel in het gunstigste geval door ellende van het lichaam
gezond is geworden, eerst dan kan zij zich terugwerkend bezighouden met het
herstel van het lichaam. Dit is zeker de meest ongeschikte weg om weer volledig
lichamelijk gezond te worden. Dit kan eenieder uit de
langslopende reconvalescentie van het lichaam – en ook van de ziel
– gemakkelijk inzien.’
(bron – uit het boek Genezing en Gezondheid
– Jakob Lorber)
© www.natuurarts.info
<terug naar overzicht