Het eten van varkensvlees veroorzaakt insluipende kwalen
Regelmatig
een verkoudheid oplopen op gevorderde leeftijd en nadien behandeld worden met
salicylaten, pyrazolonen en andere koortsonderdrukkende middelen. Later
constateert de longarts bij de zieke op zekere dag het zogenaamde ‘eosinophile
begininfiltraat’ van de longpunten, waaruit zich vroeg of laat een open
tuberculose ontwikkelt. Dat is te herleiden van de impregnatie in een
reactiefase. Het is een ultieme poging van het organisme om de totale toxische
toestand af te breken. Allopatisch worden de in de caverna parasiterende
tbc-bacteriën met streptomycine e.d. gedood, zonder dat er met het
oorspronkelijk gifprobleem rekening wordt gehouden, wat biologisch gezien
feitelijk een allereerste en dringende vereiste was. Tot dan toe dacht vrijwel
niemand eraan dat het om een door voeding aangerichte schade zou kunnen gaan,
die door een niet-biologische therapie (allopathie) tot een langdurig
chronische ziekte wordt gebracht.
Varkensvlees
levert nog meer gevaren op! Een slachtzwijn weegt bij de geboorte slechts
enkele honderden grammen en wordt door zijn groeihormonen binnen een kort
tijdsbestek tot een zwaar volwassen dier, maar hij heeft maar weinig spiervlees
dat hoofdzakelijk bestaat uit bindweefsel, vet, bloed en orgaandelen. Dit wordt
door de slager vrijwel als een laatste rest verwerkt. Wie eenmaal gewend is
varkensvlees te eten, kan de smaak nog maar moeilijk missen. De geslachtshormonen
van het varken zijn nauwelijks onderzocht. Het lijkt zeer goed en ook
waarschijnlijk, dat de geslachtshormonen van het varken kankerverwekkend
(carcinogeen) zijn. De homotoxicoloog dr. Reckeweg kwam tot een oplossing. Hij
stelde dat varkensvlees niet langs de gebruikelijke afscheidingswegen zoals
urine, adem, darm- en huiduitscheidingen fysiologisch ontgift kan worden, zelfs
niet via de excretie, maar enkel en alleen via ontstekingen van pathologische
aard.
© www.natuurarts.info