Urineonderzoek

 

· urinediagnostiek  

· bloed in de urine

·  

· de kleur urine         

· wat is bilirubine

·   

Tekstvak: Urinediagnostiek
Urine is een weerspiegeling van alle inwendige menselijke chemie. Urineafvalstoffen maken zich kenbaar in vitaliteit en harmonie bij een gezond mens. Door grondig onderzoek van dit chemieproces kan de arts/therapeut alles aan de weet komen van datgene, wat in een gezond of ziek mens zich manifesteert. De natuurmedicus is daarom in staat het gehele organisme op de juiste wijze te beoordelen. Vandaar dat urine een van de belangrijkste diagnostiekmogelijkheden is  – naast andere chemische processen in het lichaam, bijvoorbeeld ook de bloedgesteldheid. Geen enkele secretie staat in zo’n rechtstreekse verbinding met bloed en lymfcirculatie als de urinestof. Dit verdient daarom de grootste opmerkzaamheid. Bij de oude artsen, ook in het vroegere verleden, kende men deze methode een ongekende waarde toe. Men wist dit ten zeerste te waarderen. De huidige fabrieksgeneeskunde verwaarloost deze ‘ouderwetse wijze’ jammer genoeg. De grondstoffen worden weliswaar nog wel gemaakt, maar deze zijn verschrikkelijk duur. Onderzoek naar urine maakt echter talrijke aanwijzingen kenbaar van diverse kwalen. Men kan daarin een verstoring van galkleurstoffen herkennen. Een dergelijke verstoring betekent uitscheiding en ontaarding in de zuurbasenhuishouding.
·

·   

·   

·  

· 

·   

·   

· 

·   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Urinediagnostiek heeft als doelstelling te komen tot een orgaangerichte diagnostiek. Het heeft in alle medische systemen een lange traditie gehad. De klassieke urinebeschouwing werkt met chemische bijvoegingen en richt zich uitsluitend op geur, consistentie en blaasjesvorming van de urine. Dat gegeven is al bijna een klein leerboek op zich. Vele oude collega’s onder ons wisten en weten dit naar de waarde te schatten. Ze zien daarin verborgen diagnostische mogelijkheden.

 

In de vijftiger jaren, reeds lang voordat de urinestrookjes op de markt kwamen, was het een dagelijkse normale laboratoriumcontrole om de urine met bepaalde chemische vloeistoffen te vermengen. De mengsels hadden betrekking op bepaalde eiwitgroepen, galkleurstoffen, glucose enzovoort. Daarmee kreeg men een duidelijk overzicht over de functionele orgaanstoringen en stofwisselingsproblemen, die nog niet in het reguliere bloedbeeld of aan urinestrookjes te meten waren. Er bestaan nog diverse mogelijkheden en technieken om middels urinediagnostiek tot een optimale diagnostiek te komen.

<terug naar boven

 ©            www.natuurarts.info