Welke
kleur heeft gezonde urine?
De urine wordt naar
kleur beoordeeld. Normaliter is urine goudgeel van kleur. Dit wordt veroorzaakt door de kleurstof
urochroom. Deze wordt continue in een en dezelfde hoeveelheid geproduceerd. Bij
minder geconcentreerde urine is de kleur helder, maar bij sterk geconcentreerde
urine donkerder. Als men meer water drinkt wordt de kleur van de urine vanzelf
lichter. Een lichte verkleuring treft men ook aan bij medicijnen die ontwateren
en bij slecht ingestelde diabeteskwalen of bij onvoldoende werkende nieren.
Donkere urine betekent meestal indikking van urine. Bij leverzieke personen
kleurt het stofje bilirubine de urine donker. Bij hepatitis en geblokkeerde
galwegen of verstopping is urine meestal bierbruin van kleur!
De gele urinekleur
van een geconcentreerde ochtendurine stamt af van de zogenaamde
urochroomstofjes. Dat zijn urinepigmenten. Is in het reagensbuisje een
verminderde of beperkte resorptie aanwezig waarin geconcentreerde urine wordt
gedaan, zo wordt door het verdunnen van de urine de pigmenten lichter van
kleur. Witte urine verschijnt in beeld wanneer lymfvloeistofjes in de urinewegen
overlopen (chylurie). Dit komt voornamelijk voor bij hyperfosfaterurie en
plasmacytoom. Een melkachtig troebele urine komt voor bij pyurie (bijv. bij
infecties). Zwarte urine duidt meestal op uitscheiding van melanine of
ochronose. Dit laatste geeft een aangeboren blauw zwartachtige verkleuring van
het bindweefsel. Gescheiden urine met rode of roodbruine kleur en
gecentrifugeerd door celbestanddelen, duidt op hemoglobinurie. Vaak is het
serum roodachtig. Het stofje myoglobinurie verkleurd.
kleur urinering: aantoonbaar op: conclusie:
bleekgeel
tot lichtbruin: fysiologische
kleur: normaal:
kersenrood scatool verdacht op
ileus, vervuilde darm
blauw, blauwachtig indicaandysbiose, mycose
groen, groenachtig bilirubine, biliverdine galkwaal, stuwend afvloeisel
melkachtig tot wit eiwit renaal eiwitverlies,
nierinfectie
schuimig opbruisend carbonaten, uraten gasvorming in darm, winden
schuimkroontje blaas of niersteen path. verand. urogenitaal gebied
vlokkig of troebel blaaslijden,
fluor albus
kastanjebruin urobiline verdacht op
leverfunctiestoring
donkergeel urobilonogeen verdacht op
leverfunctiestoring
donkerbruin-zwart melanine verdacht cancer.
huidslijmvliesziekte
violet bence-jones-lichaam plasmocytoom
De pH-waarde
schommelt tussen 4,5-8.0. Die kan middels een teststrookje gemeten worden. De
strookjes, bij elke apotheek
verkrijgbaar, bezitten een gevoelige pH-kleurstof. We zien bij pH-waarden vaak storingen van de
zuurbasenhuishouding. Zelfs niersteenvorming.
© www.natuurarts.info