Laatkoppen, een Duitse schröpfkopmethode
Schröpfen, wel ook laatkoppen genoemd, is een oud bewaarde Duitse
natuurmethode. Deze methode kent haar wonderbaarlijke
toepassing al veel langer dan de overbekende aderlating en de
bloedzuigerbehandeling. In India, Griekenland en Egypte kende men deze methode reeds in zeer oude tijden. Ons lichaam kent reflexzonegebieden die met bepaalde organen corresponderen.
De Schröpfkop, voortaan "laatkop of cupping” genoemd, kan fantastisch inspelen op
geblokkeerde reflexzonegebieden van het lichaam.
Hiermee is een wetenschappelijke basis gelegd en de schröpfmassage
kan als technische kunst toepast worden. Waar andere methoden gefaald hebben,
daar begint de schröpfkoptherapie.
De reflexzonegebieden in combinatie met laatkoppen
kunnen nog vaak een verrassende wending geven. Laatkoppen kunnen zowel bloedig
als onbloedig worden toegepast. Meestal wordt gebruik gemaakt van de onbloedige
therapie. Met laatkoppen kan ook gemasseerd worden.
De laatkoppen worden geplaatst op segmentale gebieden (vaak op het
gebied van de rug), die geen goede doorstroming hebben of blokkades vertonen.
Na toepassing ervan ontstaat een fikse doorbloeding in dat gebied (een
hematoomachtig verschijnsel), die enkele dagen erna weer vanzelf wegtrekt; deze
wordt zelfs bevorderlijk geacht. Het glijden van een laatkop op de huid met
cirkelende bewegingen of een heen en weer gaan langs de wervelkolom geeft
nadien een weldadig gevoel en het heeft een ontspannend helend effect. In
Turkije vindt men dit onder de naam hacemat. Zie ook bloedzuigertherapie!
Resumé
Een droge laatkoptherapie
voegt bloed, warmte en energie toe. De bloedige laatkoptherapie
neemt echter afvalstoffen weg. De laatkopmassagetherapie
activeert, ontspant en reinigt. Hierbij wordt tevens gebruik gemaakt van Baunscheidtisme mogelijkheden (zie aldaar),
dikwijls in combinatie met een geneeskrachtig welriekende etherische olie. Het
Duitse woord voor laatkoppen is ‘Schröpfen’ en het Engelse woord hiervoor is ‘cupping’.