· |
||
· |
Urinediagnostiek
heeft als doelstelling te komen tot een orgaangerichte diagnostiek. Het heeft
in alle medische systemen een lange traditie gehad. De klassieke
urinebeschouwing werkt met chemische bijvoegingen en richt zich uitsluitend op
geur, consistentie en blaasjesvorming van de urine. Dat gegeven is al bijna een
klein leerboek op zich. Vele oude collega’s onder ons wisten en weten dit naar
de waarde te schatten. Ze zien daarin verborgen diagnostische mogelijkheden.
In de
vijftiger jaren, reeds lang voordat de urinestrookjes op de markt kwamen, was
het een dagelijkse normale laboratoriumcontrole om de urine met bepaalde
chemische vloeistoffen te vermengen. De mengsels hadden betrekking op bepaalde
eiwitgroepen, galkleurstoffen, glucose enzovoort. Daarmee kreeg men een
duidelijk overzicht over de functionele orgaanstoringen en
stofwisselingsproblemen, die nog niet in het reguliere bloedbeeld of aan
urinestrookjes te meten waren. Er bestaan nog diverse mogelijkheden en
technieken om middels urinediagnostiek tot een optimale diagnostiek te komen.
© www.natuurarts.info